Over Henk
Het was op een dinsdagavond ergens in 1989.
We trainden hard in de dojo van de inmiddels legendarische karate trainer Raymond Snel in Heerenveen.
Die plaats was in die jaren in mijn ogen een slaperig dorp. Onze sport was een uitkomst, machtig om te doen. We hadden respect voor elkaar en zin om onze grenzen op te zoeken.
Op een avond riep een stem naar mij: “Hé Henk jij doet toch iets met fotografie?” Het was de stem van mijn trainingsmaatje en popjournalist Harry de Jong. “Jazeker.” riep ik door het dampende, hete douchewater heen. “In september woon ik in Den Haag en ga daar fotografie studeren aan de kunstacademie.” “Ah beter,” antwoordde hij. “We moeten binnenkort maar een keer samen op reportage.”
En dat deden we. Ik kreeg in no time de kans om grote wereldsterren voor mijn lens te krijgen, van ZZ-Top tot BB-King.
Ik ben fan van de Nederlandse R&R band Golden Earring en werd nieuwsgierig naar de fotograaf van hun iconische LP hoezen. Dat bleek Kees Tabak te zijn.
In 1992 stond ik een jaar lang bij hem in zijn studio in Amsterdam. Hij was toen de Nederlandse popfotograaf bij uitstek. Wat een spirit, wat een drive had hij. Er kwam heel veel society langs voor een portret. Het was kortom een geweldige leerschool voor mij.
Al snel daarna vond ik mijn eigen weg in de fotografie. Minder rock-and-roll en meer kunstfotografie met het accent op esthetiek.
Ton Kinsbergen werd voor mij de nieuwe route die precies bij mij paste. Technisch van uitzonderlijk niveau en een echte meester van het licht.
Sinar 4x5 inch of groter werd voor mij standaard. Gecreëerd in een enorme studio met een geheel eigen universum.
Inmiddels zijn we dertig jaar verder. De fotografie heeft me de hele werd overgebracht en als ik een ding zeker weet, is dat je in dit mooie vak nooit uitgeleerd bent.
Goed om te weten
DIENSTEN
Fotografie
Art Direction
Expositie Ruimte
Klanten
Ronald Kolk
Kunstmuseum Den Haag
Opera2Day
Nominaties
Photography Annual of the Netherlands
International Color Awards